روند تغییرات در صنعت ساخت و ساز، عمران و معماری قبل از همه‌گیری کرونا مثل اکثر صنایع با شیبی ملایم پیش می‌رفت؛ اما کرونا مانند کاتالیزگری عمل کرد که سرعت این تغییرات را چند برابر کرد. در کل می‌توانیم ادعا کنیم این صنعت تمایل چندانی به تغییر نداشته، اما در حال حاضر به یک نقطه بحرانی و حساسی رسیده‌ایم که تغییر لازمه آن است؛ به همین علت معماران و پیمانکارانی که نمی‌توانند ریسک پذیر باشند، عقب می مانند.
در طی سال‌های پیش‌رو، فعالان ساخت و ساز با موجی از چالش‌های جدید مثل افزایش هزینه‌ها، پایداری، و کمبود نیروی کار ماهر مواجه خواهند شد. در عین حال، این چالش‌ها می‌تواند فرصتی برای حرکت رو به جلوی صنعت ساخت و ساز و بهبود کیفیت محیط ساخته شده (انسان ساخت) باشد.
اما دلیل این مقاومت در برابر تغییر چیست؟ به طور مثال سالیان سال است که «پیش‌ساخت» به عنوان یک راه حل در دسترس بوده و در نوک پیکان تکامل این صنعت قرار داشته است؛ چرا که در نبرد میان ساخت و ساز سنتی و راهکارهای مبتکرانه و جسورانه، توازن برقرار می‌کند. اما کم‌تر از آن به عنوان یک راه حل کاربردی استفاده شده است. دلیل این امر به این حقیقت برمی‌گردد که ما مخلوقات عادت هستیم. گرچه پژوهشی از مجله معتبر McKinsey نشان می‌دهد که پیش ساخت به صورت نمایی رشد می‌کند، اما این صنعت همچنان بکر باقی مانده است. به علاوه، پیش ساخت در دانشگاه‌ها هم تدریس نمی‌شود و به جای یادگیری در کلاس درس، افراد مجبورند آن را بر سر کار یاد بگیرند.
چگونه برای آینده ساخت و ساز آماده شویم
چالش پیش روی صنعت ساخت و ساز ممکن است پیچیده و چندلایه‌ای باشد، ولی راهکارهایی هم وجود دارند که چندین مشکل را به یکباره حل می‌کنند. در اینجا به بررسی دو مورد از این راه‌کارها می‌پردازیم.
پذیرش همکاری و مشارکت
سوالی که مطرح می‌شود این است که در ساخت و ساز، همکاری چگونه صورت می‌گیرد؟ همکاری امری متغیر است؛ هم می‌تواند به سادگی پیاده سازی فناوری برای هدایت فرآیندهای داخلی باشد و هم به پیچیدگی بازطراحی استراتژی یک سازمان برای منسجم‌تر شدن زنجیره تأمین ساخت و ساز.
هر دو راه برای همگام شدن با آینده ساخت و ساز لازم و ضروری هستند و هر دو مزایا و منافع خودشان را دارند. به‌طور مثال، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های ساخت و ساز با رعایت موارد زیر، نتیجه‌بخش خواهد بود:
- کاهش هزینه‌های ساخت و ساز به میزان 5 الی 10 درصد
- کاهش هزینه‌های عملیاتی به میزان 10 الی 20 درصد
- کاهش ساعات مهندسی به میزان 10 الی 30 درصد
- کاهش ساعات برچیدن کارگاه به میزان 5 الی 10 درصد
با استفاده از تکنولوژی به عنوان شالوده کار، نه تنها شرکت‌های ساختمانی می‌توانند سیلوها را درهم بشکنند، بلکه می‌توانند زنجیره تأمین ساخت و ساز را یکپارچه کنند. McKinsey پیش‌بینی می‌کند که ارزش ساخت و ساز و استخرهای سود به طرز چشمگیری تغییر خواهند کرد و تا سال 2035، کل استخرهای سود دوبرابر می شوند، به طوری که ذینفعانی که پیشگام پذیرش تغییر هستند، سود بالقوه 265 میلیارد دلار کسب می‌کنند؛ ولی متخصصان طراحی و پیمانکاران عمومی که از پذیرش ریسک سرباز زنند، عقب می‌مانند.
ساخت و ساز خارج از محل
با فاصله گرفتن بسیاری از فعالیت‌های ساخت و ساز از سایت مشاغل و ورود به شرایط کارخانه‌ای، توسعه‌دهندگان و پیمانکاران هزینه‌ها را کنترل نموده، زمان‌بندی و قابلیت اطمینان پروژه را بهبود بخشیده و در نهایت ریسک را کاهش می‌دهند. . با استفاده از روش پیش ساخت، فرآیندهای متعدد (نظیر پی ریزی و تولید) می‌توانند به طور همزمان انجام شوند که این مسأله زمان ساخت را به طور قابل توجهی کم می‌کند (بین 20 الی 50 درصد). همچنین از آنجایی که برای مونتاژ در محل، به کارگران کمتری نیاز است، هزینه‌های نیروی کار (نیروی انسانی) پروژه نیز 25 درصد کاهش می‌یابد. به همین دلیل پیمانکاران و شرکت‌های طراحی که از ساخت‌وساز مدولار یا پیش ساخت استفاده می‌کنند، نتایج مثبتی را گزارش می‌کنند. در کنار تمامی این موارد، ابزارهای دیجیتالی و شبکه‌های لاجیستیک بهبود یافته، کیفیت سازه‌های پیش ساخته را بهبود بخشیده، و آن‌ها را به گزینه‌هایی مناسب برای حل چالش‌های آتی ساخت و ساز تبدیل می‌کنند.
در نهایت باید گفت در حالی که آینده ساخت و ساز آکنده از چالش‌های متفاوت است، فرصت‌های بزرگی نیز برای ذینفعان وجود دارد تا کسب و کار خود را متحول کنند و درآمد جدیدی را به‌دست آورند. درد تغییر همیشه سخت و اجتناب ناپذیر می‌باشد، اما بهایی است که برای رسیدن به یک صنعت ارزش محور و یکپارچه‌تر باید پرداخت شود. صاحبان املاک و ساکنین خانه‌ها سزاوار ساختمان‌هایی هستند که با نیازهای جدید آن‌ها سازگار باشد.